Τέσσερα θανατηφόρα και έξι με σοβαρά τραυματίες
Ανακοίνωση εξέδωσε ο Πανελλαδικός Σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα, μέσω της οποίας γνωστοποιεί ότι αυξάνονται τα τροχαία με εγκατάλειψη στην Ελλάδα.
Χαρακτηριστικό είναι, ότι σύμφωνα με τον σύλλογο, μόνο τον Ιανουάριο του 2020, σημειώθηκαν τουλάχιστον δέκα στη χώρα.
Αναλυτικά, στην ανακοίνωση αναφέρεται:
Το 2020 μπήκε με πολλές υποσχέσεις να εκκρεμούν από τη νέα κυβέρνηση για το θέμα των τροχαίων εγκλημάτων όμως το πρώτο εξάμηνο διακυβέρνησης πέρασε ήδη χωρίς να αγγιχτεί τίποτα σχετικό με το θέμα.
Δίνουμε παρακάτω στοιχεία που συλλέξαμε από το διαδίκτυο για τα τροχαία με εγκατάλειψη που είχαν σαν αποτέλεσμα θάνατο ή τραυματισμό τον μήνα Ιανουάριο του 2020 στην Ελλάδα.
Προφανώς ο κατάλογος δεν είναι πλήρης.
Τα συνολικά στοιχεία τα έχει η Τροχαία, αλλά επιλέγει – ή ακριβέστερα έχει εντολή, εδώ και χρόνια, να μη τα δημοσιοποιεί. Να σημειώσουμε ότι συγκριτικά με τα κατά καιρούς επιλεκτικά εμφανιζόμενα στοιχεία (ενδεικτικά ΕΔΩ) η αύξηση στα θανατηφόρα τροχαία με εγκατάλειψη είναι αλματώδης.
Απ αυτά τα ενδεικτικά στοιχεία καταγράφονται μέσα στο μήνα: δέκα τροχαία με εγκατάλειψη. Στα τέσσερα ο τραυματισμός οδήγησε στο θάνατο, στα άλλα έξι αγνοούμε την εξέλιξη.
Και στις δέκα περιπτώσεις οι δράστες ήταν οδηγοί αυτοκινήτων ενώ τα θύματα ήταν: πεζοί 4, οδηγοί μηχανής 4, ποδηλάτης 1 και οδηγός αυτοκινήτου 1.
Στη χώρα μας η εγκατάλειψη θύματος τροχαίου εξακολουθεί πάντα να θεωρείται πλημμέλημα και οι οδηγοί που την διαπράττουν (ολοένα αυξανόμενοι) να επιβραβεύονται: να αφήνονται αμέσως ελεύθεροι, αν εντοπιστούν, και να μη τους στερούν την άδεια οδήγησης τους.
Τυπικά όποιος τραυματίσει άνθρωπο σε τροχαίο έχει την υποχρέωση να παραμείνει στο σημείο, να βοηθήσει το θύμα και να ενημερώσει τις αρμόδιες αρχές (ΕΚΑΒ, Τροχαία). Αλλά αν δεν το πράξει και αφήσει το θύμα του αβοήθητο και δεν ειδοποιήσει κανένα «τιμωρείται» με φυλάκιση έξι μηνών (αναστολή ή εξαγορά) και τρίμηνη αφαίρεση της άδειας οδήγησης (μετά 8ετια –όταν η υπόθεση τελεσιδικήσει).
Μια τροπολογία χρειάζεται για να καταργηθεί αυτό το περίφημο άρθρο 43 του Κ.Ο.Κ που θεσπίζει την ατιμωρησία και προάγει την αλητεία και τον φιλοτομαρισμό στο δίκτυο της κυκλοφορίας. (ΕΔΩ)
Αλλά ποιος να τι κάνει και γιατί;
Όταν στη χώρα εμφανίζονται και εκκρεμούν τέτοια μείζονος σημασίας ”εθνικά θέματα» όπως η σύγκρουση Μαρινάκη – Σαββίδη, ποιος να νοιαστεί για τη ζωή ενός πεζού στη Λάρισα ή για τον σοβαρό τραυματισμό ενός δικυκλιστή στο Ρίο ή ενός ντελιβερά στο Αγρίνιο;
Χαμένες ζωές, πεταμένες στους δρόμους.
